|
I co? Mam powiedzieć, że zapomniałam? Że nie kocham? Że mam tego wszystkiego po dziurki w nosie? Że nie mam żadnego wspomnienia z nim związanego? Mam kłamać, tylko dlatego, że On tak chce? Mam mu dać to durne poczucie świadomości, że był tylko jednym z wielu, których miałam, do których nic nie czułam? Przepraszam, w moim życiu takich ludzi po prostu nie ma... Nie wpuszczam do serca kogoś, kto nie wydaje się Jego[serca] zdaniem dobry. Ono często się myli, ale cóż ja mogę poradzić, bo gdy moje serce czegoś chce, jest wszędzie. Mózg, wątroba, płuca, wszystko, gdzieś wylatuje, a serce wypełnia wszystko. Rozwala mnie od środka krzycząc "ja chcęęęę" jak małe dziecko, pragnące lizaka. I mimo, że chcę, nic na to nie poradzę, a potem boli. Boli wszystkie organy, które nagle wracają na swoje stałe miejsce i zalewają się tęsknotą i bólem całego małego serca umieszczonego pod płucem...
|
Dodaj komentarz
