|
Było gdzieś koło siódmej rano, kiedy ktoś zapukał do drzwi mojego pokoju. 'Płaczesz?' Zapytała mnie młodsza siostra i wspięła się na łóżko. 'Niee...' Powiedziałam układając jej śliczne, blond włoski. 'Eej! Przecież nie jestem mała. Mam prawie 6 lat!' Zaśmiałam się widząc jej oburzoną minę. 'No mów.' Powiedziała stanowczym tonem i złożyła ręce na swojej malutkiej piersi. Rozbawiła mnie po raz drugi. 'No więc. Są tacy ludzie, którzy bardzo mnie zranili. A właściwie, to jeden człowiek, przez którego widzisz mnie w takim stanie.' Zrobiła oburzoną minę. 'A to chuj.' Szepnęła i za chwilę złapała się za usta. Zatkało mnie. I nie wiesz, czy masz ja ochrzanić, czy może być dumną, bo w końcu od Ciebie się wszystkiego nauczyła. Wybuchnęłam śmiechem, a ona tylko położyła się obok, wyciągając wysoko rączki i nucąc 'prosiłam, żebyś nie karał za dżointa, a Ty nie!'
|
Dodaj komentarz
