|
Było ok. 1:00 w nocy. Normalni ludzie o tej porze spali, jednak ona siedziała na łóżku z pustym spojrzeniem utkwionym gdzieś w przestrzeń za oknem, z jej oczu mimowolnie leciały łzy, a z głośników dobiegała smutna piosenka. Dławiła się wspomnieniami. Przypominała sobie chwile spędzone z nim, wszystkie jego wypowiedziane słowa. Pomyślałą o dniu, kiedy w tak podły sposób odszedł., zaczęła przeraźliwie szlochać. Chciała krzyczeć, ból psychiczny jaki czuła był nie do zniesienia. Zmęczona położyła głowę na poduszce, jej ciało przechodziły dreszcze, trzęsła się z nerwów. Ale to nie był koniec jej cierpienia. Podniosła się i wzięła do ręki ich wspólne zdjęcie. Zaczęła płakać jeszcze bardziej, po czym zdała sobie z sprawę, że jest cholerną masochistką i wspomnieniami rozdrapuje świeże jeszcze rany.
|
Dodaj komentarz
