|
świat nie daje nam obecnie zupełnie nic prócz rozczarowania.dni mijają nam niby powoli a tak naprawdę czas spierdala nam jak przez palce piasek.często boimy się ryzyka.wszystko obserwujemy z bezpieczniej dla nas odległości byle tylko się w to w większy lub nawet jakiś minimalny sposób zaangażować . staramy się wszystko dookoła pozostawiać bez zbędnych emocji bo jednak co by się nie działo z powodu naszych niepowodzeń jednak świat się nie kończy tak jakby się to nam na początku wydawało.budujemy sobie podświadomie wokół siebie spokój i harmonie . często tworzymy coś na zasadzie muru czy kurtyny od tego co czujemy wewnętrznie a od tego co pokazujemy publicznie.mój mur runął już dawno,moja kurtyna rozpadła się na milion małych kawałeczków.wyrywam zazwyczaj jakieś beznadziejne wątki mojego życia , które tutaj lądują i po chwili znów wracam do tego co w pewien sposób jest dobre i tak aż do chwili gdy znowu pojawią się jakieś ciemne chmury.
|
Dodaj komentarz
