'Rozmowa z nią za każdym razem była tak prawdziwa, tak pocieszająca i wspaniała, że żadnej nie zapomniałem. Była niczym najlepszy kumpel, albo nawet lepiej- jak bratnia dusza. Mało mówiła o sobie, ale po tym jak wyrażała swoje opinię na różne tematy, jak wdawała się w dyskusję i jak próbowała mnie zrozumiec mogłem śmiało stwierdzic, że jest osobą wyjątkową, najlepszą. Mimo młodego wieku szło z nią pogadac o wszystkim, pokazywała wtedy swoją dojrzałosc, dystans do siebie i naturalnosc. Wiesz, niby zwykła rozmowa, ale jednak lepsza niż cokolwiek innego.
|