Małolat chciał pojechać z ekipą na wypad w Tatry Ten pierwszy bez starych, wolny jak halne wiatry Z domu biedny był, w objęciach nędzy żył Jednym ruchem obrócił witrynę w pył Alarm zawył, zrywa się z podwórka Gdzieś się przykitrać i poczekać do jutra O siódmej ustawka będzie piwo i jaranie Rozmarzony biegł ale pojmali go w bramie Co za pech tak strasznie chciał pojechać tam Teraz pod celą z nudów ogląda klan winił los, pytał czemu jest okrutny Powiedziałem tak miało być, skończ być smutny Znieruchomiał gdy zobaczył wiadomości Po raz kolejny ujrzał losu przypadłości To jego znajomi właśnie bawią się jak w niebie Dosłownie, ich auto skoczyło na drzewie.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!