Gdzieś tam jestem, schowana w skorupce. Czuję, że coś się wydostaje, ale nie do końca chce wyjść. Jakaś część mówi "zostań, jeszcze nie ten moment", więc zostaję jak mi karze. Jednak czasami wychodzę i czuję, jak ten cały ból po mnie spływa. Mój organizm wytwarza coraz więcej hormonów szczęścia, do czasu gdy ból nie wróci na swoje miejsce, a zawsze wraca.
|