|
Pamiętam jak go poznaliśmy, po różańcu jako grupa bierzmowańców staliśmy pod kościołem planując wspólny wieczór, podszedł do nas o kulach, i zaczął zadawać pytania, wplatając w to żart i wydurniając się tym samym z jednym z kumpli. Potem to wszystko jakoś zleciało, przeleciało mi przed oczami niczym czarny kot droge, jednak tym razem oznaczało szczęście. Każde nasze spotkanie, każda rozmowa, każde słowo i każdy gest było powodem do uśmiechu na mej twarzy. Nigdy nie sądziłam że taki człowiek może mieć takie znaczenie w moim życiu i strach przed utratą jego osoby może być tak wielki/robcochcesz
|
Dodaj komentarz
