|
Siedzę cicho, bo widocznie czasem tak lubię. Nikt mniej i nikt więcej - po prostu człowiek. Samotność jak gorączka nocą dopada, sam na sam z bezsennością bez skutku się zmagam. Biegnę przed siebie nie znaną mi drogą. Nie wiem gdzie, po co i nie wiem dla kogo.
|
Dodaj komentarz
