nie smuć się. To co było, to było. Ci na których Ci zależy odchodzą. Blizny sie goją, i powstają nowe. Zakazujesz sobie pamiętać, jednocześnie bojąc się zapomnieć. Tęsknisz i pragniesz. Czasem brakuje słów, uśmiechu, gadki najlepszego przyjaciela. Ludzie nawet najbliżsi, zastępują Cie innymi osobami. Ludzie Ci najważniejsi, w pewnym momencie, zapominają o Tobie, i o tym, co dla nich zrobiłaś. Zaufanie zawodzi. Ale to całkiem normalne, myśle, że to kolej rzeczy. Czasami czujemy jak tracimy przyjaciela, z każdą minutą, jest coraz dalej i dalej... /szarlootka
|