|
I był taki moment, że w środku mszy wbiegłam do kościoła zaczynając krzyczeć na całe gardło, że Go nienawidzę, że jak mogłam wierzyć w Boga, który tak mnie zranił. Nie zwracając uwagi na to, że przerwałam modlitwę opadłam na ziemię olewając fakt, że patrzą się na mnie zupełnie obcy ludzie, jak i sąsiedzi. Leżąc na podłodze z rozmazanym tuszem nie potrafiłam się podnieść. Zaraz za mną wbiegł mój przyjaciel i wyprowadzając rzucał gardzące spojrzenia na starsze kobiety plotkujące na temat tego wydarzenia. Wsadził mnie do samochodu zawożąc do swojego domu, doskonale wiedząc, że kiedy zostanę sama odbiorę sobie życie. Tak, to był ten dzień, dzień Jego śmierci. / kredkinabaterie4
|
Dodaj komentarz
