Kryształowe krople spadały z moich niebieskich oczu. Zaznaczały swoją drogę, płynąc po różowych policzkach. Na rzęsach, też już osiadły maleńkie kropelki. Łzy-bo tak się nazywały, były piękne. Takie kryształowe, czyste i niepowtarzalne. Tak, trzeba im to przyznać, że były piękne. Jedyne w swoim rodzaju. I choć tak bardzo ich nie chciałam, to przynosiły ukojenie. Tak, właśnie te łzy pomagały i wiedziały wszystko.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!