odgrywanie roli wspaniałomyślnego nadaje się w sam raz dla tych, którzy boją się przyjąć na siebie odpowiedzialność za własne życie. o ileż prościej jest wierzyć w swoja szlachetność, niż stawić czoło innym i walczyć o swoje prawa.o ileż wygodniej jest wysłuchać obelgi i nie obrazić się, zamiast zdobyć się na odwagę i rzucić do walki z silniejszym przeciwnikiem.można zawsze udać, że rzucony w nas kamień chybił celu. i tylko nocą - gdy zostajemy sami ze sobą, a nasi bliscy smacznie śpią - tylko nocą możemy w ciszy zapłakać nad własnym tchórzostwem.
|