Ty wiesz, że nie lubię swojego cienia, bo wlecze się po ziemi i ciągle się zmienia... A taki ciemny, jakby chował pod sobą półdiablę, które złe myśli podsuwa mi nagle... I wtedy widzę tylko ciemne kolory, to, co złe i brzydkie, jakby wyszło z jakieś nory wyszły czarne cienie, by zasłonić słońce i calutką ziemię, i to, co jest piękne, i dobre... A zapominam wtedy , że Ty mi pomożesz. Że stoisz przy mnie cały, po to, by cienie całkiem poznikały. Dlatego taki jasny, przyjacielu mój, gdy gaśnie to, co dobre przy mnie zawsze stój.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!