wreszcie moge powiedziec ze jestem szcześliwa. mam chłopaka, którego kocham, przyjaciół na których bezgranicznie moge liczyc i wiem że mnie nie zostawia, rodziców, którzy mimo że są naopiekuńczy i nie chce przyjąc do wiadomości że mam już 16 lat a nie 10, chcą mojego dobra i szcześcia, tylko brakuje mi osób które mieszkaja 12km odemnie, bez których cieżko jest funkcjonowac, łączy mnie z nimi 13 lat wspomnień, mimo wszystko jestem SZCZESLIWA
|