łzy spływające kolejną noc po policzkach. brak snu, oczy podkrążone i spuchnięte od małych kropelek uczuć. zmarznięte dłonie drżą, a głowa boli od nieustannego gdybania i zamęczania się swoimi chorymi marzeniami. pustka wypala moje serce, a duszy powoli brak. przestaję odróżniać dobra od zła, prawdziwych przyjaciół od fałyszywych. wady pomieszały mi się z zaletami i zaczęły górować nad moim charakterem. w głowie tylko krzyk, który tak chcę przedostać się na zewnątrz, a ja walcze z ostatnich sił by nikt nie zauważył, że na mojej twarzy gości tylko smutek. ale przecież podobno to mija.. /stawiamnachillout

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!