znowu jest ten okres. poraz kolejny staję przed lustrem i najzwyczajniej w świecie nie mogę patrzeć na to, co tam jest. czuję się jak ogromny, tłusty wieloryb. nic nie jem, głodzę się całymi dniami, później mdleję, jestem tak słaba, że nie mogę wstać z łóżka. nie lubię tych okresów, a mimo to zdarzają się coraz częściej. i jeszcze ten pełen przejęcia krzyk mamy, że wyśle mnie znowu do psychologa. groźba, która kiedyś działała- dziś nie dociera do mnie. mam zrytą psychę, wiem. ale nie umiem tego zmienić.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!