cz 2 Dziękuje za taką opiekę. Moje życie, szczęście, mój pech, moja śmierć! Cisnęła naczyniem w tory, po czym zaczęła biec przed siebie, wzdłuż ścieżki znaczonej przez łzy. /sstrachsiebac

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!