Siedziała skulona na ławce przed halą i płakała. Nie obchodziły ją zaciekawione spojrzenia przypadkowo przechodzących ludzi. Jej świat się zawalił i w tym momencie myślała tylko o tym. Zaczęła się dławić własnymi łzami i z trudem łapała powietrze, nie umiała i nie chciała się uspokoić bo po co? Nie zależało jej już na niczym więc czemu miałaby nie płakać w miejscu publicznym? Ból jaki czuła ciągle rósł przeszywając ją na wskroś. Głupia miłość zniszczyła jej życie, to wszystko co z takim trudem zbudowało rozpadło się teraz przez niego, przez jej zielonooką miłość.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!