Puste miejsca Za długo trzymaliśmy się za ręce I poranione są nasze dłonie Zbyt wiele było słów martwych I już nie mamy sobie nic do powiedzenia Zamiast kwiatów rosną w naszych doniczkach Puste miejsca o dużych liściach Gdy pada na nie promień słońca Prześwitują żyły i powieki A jednak za krótko tuliliśmy się do siebie Za mało było szeptów i krzyków Za mało w nas ciepła dla naszych roślin Które pną się na przekór niebytom I skąd wokół tyle krwi zabitych malin Tu gdzie nikt niczego nie zrywał/jastrun

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!