Gdy przestanie bić mi serce Funkcjonować mózg Przykryj dłonią moje zdjęcie Poczujesz życia puls Zapragniesz mnie z powrotem łzy spadną na ziemię Zdusisz w sobie ból wiesz znam to pragnienie Gdy widze twarze bliskich w tłumie Nie mam czasem siły, walcze z nimi Nie chce by wspomnienia mnie zabiły Wiem to kolej rzeczy zgon i narodziny Kope lat wcześniej przecięcie pępowiny Wszystko porasta mchem czasu Widze coraz mgliściej Lodowaty wiatr zrywa z drzew ostatnie złote liście Twoja twarz, śmiech rozchodzi się echem Mam pięć lat park - na złamanie karku lecę Niech to będzie wiecznością Nie przeszłością chwilą Tak piękne momenty życie nam obrzydziło Zgniotło wyssało i wypluło Proza życia przytłoczyła poezję i czułość Widzę Ciebie słyszę głos, nie czuję dotyku Często myślę o tym do bladego świtu Wyciągam rękę – drzwi się zatrzaskują ciszą Otwieram je na klatce schody jak ja nic nie słyszą

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!