|
Wczoraj słońce schowało się za chmurami nienawiści, smutku i tej pieprzonej beznadziejności. Zawalił się cały świat. Wszystko co dotąd dawało mi szczęście odeszło, już nigdy nie wróci... trzymam się, choć serce wyrywa się z klatki piersiowej, widząc twoje smutne oczy spoglądające w moją stronę .wieczorem sprawdzam komórkę, wiadomości, cokolwiek...szukam jakiegoś znaku życia... istnienia... czytam stare, nic nie warte sms-y, w których to mówiłeś, jak bardzo kochasz . siedzę oparta o łóżko w wyciągniętym podkoszulku, bez żadnych perspektyw , celów, planów na lepsze jutro. siedzę w rozmazanym tuszu, bo po co starać się wyglądać perfekcyjnie? już nie ma dla kogo. każdy kolejny wieczór jest coraz gorszy, coraz idiotyczniej się czuję. nie wiem na co czekam. może gdzieś w głębi serca liczę na to, że będzie tak jak dawniej. nie ma już nas. pozostały tylko łzy , które czasem spływają po policzku i spadają na pozostałe szczątki mego serca. Te , które ocalały pod ogromem twych raniących słów...
|
Dodaj komentarz
