bo wiem, że ta droga donikąd prowadzi. mijam ludzi bez twarzy o szarych, wypalonych lodem oczach. błądzę w labiryncie, przekraczając kolejne progi, o które się potykam. a zegar wolno odmierza minuty, wolno, a jednak za szybko ! chcę Was pożegnać, ale wiatr mi nie daje, pchając wciąż naprzód; może na rację? .

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!