Tęsknię za facetem, którym był kiedyś. Brakuje mi tego, jak siedzieliśmy w środku zimy na jego balkonie w koszulkach na krótki rękaw powtarzając ciągle pod nosem 'a tam, ciepło', jak piliśmy malinową herbatę z zakładem kto będzie głośniej siorpał. Chciałbym, żeby znów tu był, poprawiał mi kolorowy szalik, lepił śnieżkę i rzucał nią w przechodniów. Tęsknię za ciepłym oddechem, którym otulał moją twarz i za słowami, które swego czasu były podstawowym składnikiem mojego pożywienia. Tęsknię, nie dlatego, że nie mogę go mieć- zwyczajnie się zmienił, w człowieka przy którym nie potrafię istnieć.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!