nie kochał mnie, tak jak myślałam. staram się powiedzieć, że... rozumiem to uczucie tak małe i nieznaczące jak tylko możliwe. i jak może boleć w miejscach, o których nie wiedziałeś, że masz we wnętrzu. nieważne ile masz nowych fryzur, nieważne ile trenujesz na siłowni, ile kieliszków szampana wypijesz z koleżankami. wciąż kładziesz się do łóżka spoglądając na każdy szczegół... i zastanawiasz się, co zrobiłaś źle, albo jak mogłaś się tak pomylić. i jak, do cholery, w tych przelotnych chwilach mogłaś czuć się taka szczęśliwa? i czasami nie możesz przekonać siebie, że widzisz go pukającego do drzwi. a po wszystkim, nieważne jak długo to trwało... wyjeżdżasz gdzieś. i masz nadzieję, że pomoże ci to wrócić do życia. i mały kawałek twojej duszy, może w końcu wróci. i te inne mętne rzeczy. te lata życia, które zmarnowałaś. wszystko sprowadza się do wiary.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!