|
"co chcesz dostać pod choinkę?" zapytała moja siostra i najlepsza przyjaciółka. "nic" odpowiedziałam bez namysłu. "ej mała, co się dzieje? nadal za nim tęsknisz?" nie odpowiedziałam, a ona dodała "wiem, że Ci ciężko, bardzo dobrze to wiem, ale jego już nie ma i czas się z tym pogodzić, może po prostu Bóg go tam u siebie potrzebował bardziej niż ludzie tu na ziemi" "jak możesz tak mówić?" krzyczałam zapłakana "potrzebowałam go bardziej niż kiedykolwiek, byłam w ciąży, życie mi się po prostu zaczęło sypać, jego rodzice, rodzeństwo, przyjaciele, wszyscy Go potrzebowaliśmy, a on odszedł. i nie możesz mi mówić kilka miesięcy po tym, że Bóg go potrzebował, bo to nie jest prawda. ja Go potrzebowałam i potrzebuje nadal, a jego nie ma. i wiesz... to nie będą już takie same Święta jak rok temu czy dwa... bo jego już między nami nie ma. i nigdy nie będzie, więc nie mów mi też, że rozumiesz, bo nie rozumiesz, uwierz..."
|
Dodaj komentarz
