Siedzę na brzegu świata, macham nogami. I myślę, że dalej nic nie ma, wszystko za nami. [...] A może jednak nie warto oglądać się, może tam dalej jest coś, czeka na mnie. A może odwrócę się jednak, popatrzę wstecz. I może coś za sobą znajdę, a może nie. Siedzę na brzegu świata i nic nie rozumiem. I znów mam tylko siebie, więc mam tak niewiele [...] I wszystko miało się udać i być tak wspaniale, a siedzę na brzegu świata i nie wiem co dalej. - Lilu, na brzegu świata.
|