c i s z ą zagłuszał wewnętrzny ryk jej małego serduszka gdzie nie było miejsca na podłości świata i kłamstwa, wypowiadane przez usta których kształt znała lepiej niż tabliczkę mnożenia s ł o w e m wdzierał się w każdą najmniejszą komórkę jej ciała, pobudzał dreszcze na śniadej, delikatnej skórze na której co dzień zostawiał kształt swoich linii papilarnych z a p a c h e m karmił stęsknione myśli subtelnie tuląc je do snu, a w nim wprowadzał pod same bramy raju a co najgorsze, obiecywał jej miejsce w swoich planach na przyszłość, tworzył bajki, a ją ubierał w sukienki księżniczki i potem... odszedł, bo oni przecież zawsze odchodzą.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!