|
cz9.Usiedliśmy w salonie na przeciwko siebie. Spojrzał mi w oczy i powiedział że mnie kocha. Wiedziałam że mnie kocha. Tylko że myślałam że jako przyjaciółke.Nie sądziłam że czuje do mnie to samo, co ja do niego. Uśmiechnęłam się i zarumieniłam. - ja Ciebie też . wyszeptałam. - Kocham Cię ,ale nie moge z Tobą być rozumiesz. Nie chce żebyś cierpiała,jeszcze bardziej kiedy mnie nie będzie.- ale , ja i tak będę cierpieć. Cierpieć cholernie.Więc proszę Cię. Jeśli mnie kochasz. Bądź ze mną. Nie wiemy ile jeszcze zostało. Chce żebyś był szczęśliwy do końca swojego życia. Chce Cię uszczęśliwić.Być przy Tobie. Nie ma znaczenia dla mnie czy jesteś chory , czy jesteś zdorwy.Kocham cię , już od bardzo dawna. Pozwól mi nacieszyć sie Tobą. nie odpowiedział nic , w oczach pojawiły się łzy , przysunął sie do mnie bliżej i pocałował. Delikatnie , czule. Czułam się bezpieczna.
|
Dodaj komentarz
