Kiedyś ktoś mnie zapytał czy żałuję moich blizn . Odpowiadałam że żaułeje i że już nigdy nie signe po nic ostrego. Lecz uświadomiłam sobie, że nie żałuje żadnej blizny i żadnej kropelki krwi. Wręcz przeciwnie. To co jest ukryte w każdej bliżnie.. jest magią. One uświadamiają mi że to co dzieje sie we mnie, w środku,rani mnie tu, na zewnątrz. Może pokazują moją słabość i bezradność. Ale jestem z siebie dumna. Przetrwałam. Przetrwałam coś co byłam pewna że mnie zabije..a raczej co już zabijało . Stałam się silniejsza. Teraz już nie jestem jakimś echem ledwie unoszącym się na wietrze.. Wyrosłam na krzyk, rozbijający nadzieje, zaufanie i serca. I teraz powinnam podziękować wszystkim którzy zburzyli mi świat. Nawet nie wiecie ile mi pomogliście..

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!