Jak odczuwam tę rozpacz? Wyobraźcie sobie, że latacie i obserwujecie, jak w dole zmienia się krajobraz. Przed waszymi oczami przesuwają się pustynie, poszarpane skały, wąwozy i długie, kręte rzeki. Nie byłam przygotowana na taką rozpacz, na to, jak szybko zmienia się w gniew, w urażoną dumę. Czuję się naiwna, zraniona, a po chwili niewiarygodnie silna i twarda. Na moment dopadało mnie uczucie pustki. A potem wszystko zaczyna się od nowa.
|