I wiem, przecież wiem, że już nic nie będzie takie jak kiedyś. Nasze serca już tak samo nie zabiją. Dzisiaj znowu głośniejsza niż Wy- jest moja muzyka. Już mi nic nie przychodzi do głowy. Trzeba czasu, by poukładać to wszystko. Piłka zgubiona gdzieś w trawie. Porzucony długopis na lekcji, już nigdy się nie odnajdzie. Zostawione uśmiechy w tych konkretnych miejscach. I wyschnięte łzy na wszystkich poszewkach. Czekolada ma słodki smak. Smak Ukojenia. Portrety na ścianach i odpadające zdjęcia, to tylko uchwycone sekundy. Zabijcie mnie, choćby dzisiaj. Poleją się wspomnienia zachowane na wieczność. Jakbym pisała wszystko na nowo. Kartka zastępująca kolejny dzień. Zatrzymaj się, gdziekolwiek jesteś i zachowaj mijającą chwilę. Bo tak trudno kochanie, tak trudno- powtórzyć dzień, który zdarzył się tylko raz. —z jakiegoś bloga, usiłuję sobie przypomnieć jego nazwę.
|