Wystarczy jeden gest i jedno słowo za dużo Żeby stracić to co budowało się tak długo Uniosłem się jakby dumą przepraszam z moich ust nie padło Jakby drutem kolczastym ktoś owinął moje gardło Żyje ze świadomością że zawiodłem kumpla Wtargnąłem mu do życia w moich brudnych butach To była sekunda, zawiodłem sam siebie Ale przecież nie mogłem wiedzieć że tak będzie Kiedyś gdzieś jak tylko znajdę okazje wezmę w garść się To co zepsułem naprawie Życie spisze na kartce każdy błąd wymarzę Ale wiem że ten największy w sercu zostanie Pamięć, ją trzeba pielęgnować Pamiętać by przeprosić kogoś kogo się kocha Pamięć o przodkach, pamiętać każde potknięcie I z każdego z nich wyciągać odpowiednie lekcje

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!