Tyle wiary ma a w pustych domach puste twarze życzą bólu jej pragną widzieć ją gdy płacze oni łez nie znają, dawno zapomnieli o nich tutaj miejsca nie ma już na wrażliwości pełne dłonie choć krucha jest jak kwiat wciąż pragnie zmieniać świat

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!