|
' zapomniałem co nas kiedyś łączyło. ' - rzucił tak bez powodu. ' Ja nie zapomniałam. doskonale pamiętam, jak bardzo płakałeś prze ze mnie. ' - odparłam. spuściłam głowę w dół. spojrzał na mnie. ' przecież to Ja zepsułem, prze ze mnie nie ma nas. ' - dodał. ' no to czemu płakałeś? dlaczego nie wróciłeś? ' - zapytałam. ' bolało mnie to, że nie mogliśmy być cały czas blsiko. byłem zazdrosny o Twoich przyjaciół. ' - wspomniał. ' mogłeś mi powiedzieć. ' - syknęłam. ' może jeszcze kiedyś zaistniejemy. ' - wyjąkał. złapałam go za rękę. ' mam już kogoś. ' - wy szeptałam. założył kaptur i nagle obrócił się do mnie tyłem. ' no spoko. ' - spłynęły po policzku łzy. ' ale.. ' - zaczęłam. ' kocham Cię.. nieważne. ' - przerwał.
|
Dodaj komentarz
