Pozostaw we mnie pustkę, która wypełni moje serce w taki sposób, by dostatecznie zająć Twoje miejsce. Zostaw smutek, który będzie otulał mnie do snu co wieczór. Pozostaw mi łzy, które zmywać będą trudności każdego dnia. Pozostaw obojętność na ludzi, spraw bym stała się aspołeczną jednostką, która nie czuje współczucia, bym po prostu oddychała i stąpała po ziemi, niczym zabawka, którą ktoś steruje. Tylko proszę, nie pozostawiaj mi złamanego serca, nie zostawiaj jego w małych kawałkach, rujnujących wszystko wewnątrz. Odejdź ode mnie tak, bym nie musiała cierpieć, bym z czasem przyzwyczaiła się do samotności, możesz mnie nawet pozbawić godności ludzkiej, ale nie pozbawiaj mnie serca, proszę.
|