Część I Z każdym dniem zastanawiam się czy moje serce przestanie krwawić. I z każdym dniem moja rana coraz bardziej się powiększa.Jestem jak własna kłoda przyczepiona do nóg by jeszcze bardziej spowalniać moje kroki.Jestem jak kolce by jeszcze bardziej ranić moje dłonie. A za razem jestem delikatna jak płatki rośliny bym mogła dotykać płatów mego mózgu. Chciałabym być doskonała, jak kwiaty rosnące w ogrodzie, ale nie ma ludzi doskonałych. Chciałabym zagłębiać się w tajemnice świata, ale świat udostępnia swoją wiedzę tylko nie licznym. Chciałabym by niemożliwe stało się możliwym, a za każdym razem zagłębiam się w niemożliwe. / Nataalii

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!