Mówię sobie, 'nie jestem chłopcem dziś, nie jestem dawno'. A mimo wszystko nie potrafię się zebrać. Kto by pomyślał, że nie można pozbierać skrawków swojej duszy? Emocji, uczuć, myśli? Targa mną rzeczywistość, a przecież w głowie tak ładnie to wygląda. Spokój, chciałbym znaleźć go dla swojej duszy. Zwykły dzień, a niezwykłe myśli. 'Psychika czysta jak kryształ, uczucia bez obelg. Czy to już ludzie z przeszłości spacerują po mej głowie?'
|