"Ty – uwielbiam kiedy się tak pięknie śmiejesz. Ja – zgłębiam to jak Mendelejew, To pierwiastek szczęścia w świecie zasad kwaśnych i mętnych (...) Dostaje mi się od humanisty, cedzisz, że masz ścisły umysł, Ale i tak dobrze wiem, że nie dbasz o cyfry i sumy, W sumie – różnice nieistotne, Ty tak zawstydzona, Obok nienagannej figury gra tak rzadki iloraz. Myślę o Was – gdzie jest granica tej funkcji, Bo liczę na coś więcej niż tylko wspólne rachunki."

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!