dlaczego ciągle żyję, jakby nade mną unosiła się wiecznie ciemna, burzowa chmura. podczas, gdy inni stają co rano na nogach, osiągają kolejne wyniki, zdobywają wymarzone szczyty. odnoszą sukcesy i podejmują wciąż wyzwania, ich los nigdy nie prowadzi na ślepo. a z drugiej strony wcale nie starają się aż tak, nie są gotowi do takich poświęceń. może to jakiś dar, żeby wysilać się jak nigdy i doznać porażki, jak zawsze.
|