I kiedy patrzyłam na pustą ścianę widziałam jakby taniec rozpaczy. On mnie wciągał i prosił o wybawienie. Lecz ja nie mogłam pomóc. Moja głowa była zbyt ciężka, moje powieki potrafiły tylko drżeć, a ja gdy tylko miałam chęć wydusić słowo dostawałam jakby blokady umysłu. Zapominałam jak się mówi. ~ traviesa

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!