Podobno ludzkie życie jest ulotne niczym powietrze, niczym jakiś pył. Poeci tak wielką wagę przywiązują do przemijania, do czasu, a w końcu do śmierci i choć zaciekle wmawiają wszystkim, że są na nią przygotowani, że się jej nie lękają. Ja też tak myślałam, wmawiałam sobie, że jestem na to przygotowana.Dziś się jej nie boję.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!