|
Nadchodzi taki czas, że unikasz czyjegoś wzroku tylko po to by dać sobie żyć w spokoju, ciszy i harmonii z rozumem i sercem. Uciekasz wzrokiem w opadające złociste liście i myśl zagłuszasz ciągiem bezsensownych sylab 'blalalala'. To po prostu danie sobie szansy na osiągnięcie stanu zapomnienia. To walka o przyzwyczajenie.
|
Dodaj komentarz
