|
` podobno z czasem się zapomina. ja nie, nie zapomniałam. dalej cię pamiętam. przechodząc korytarzem spoglądam w twoją stronę, nadal znam twój plan lekcji, ciągle wiem kiedy i gdzie cię zobaczę, czasami zdarza mi się nawet napisać twoje imię, a przy nim dwukropek z gwiazdką, nieraz jeszcze czerwienię się, gdy ktoś coś o tobie powie. mimo że to już nieistotne, mimo że to już przeszłość. tak, zmieniło się sporo. już nie uważam, że jesteś ideałem, nie sądzę nawet, że go chociaż trochę przypominasz, już nie jesteś "only boy in the world", ale nadal coś czuję. coś. takie wielkie, głupie coś. czasem złość, czasem zazdrość, często chęć zemsty, czasami złudną nadzieję, bardzo często rozczarowanie. ale chyba tego już nie można nazwać miłością. nie, już nie. może troszeczkę sentymentem i przyzwyczajeniem. jednak chyba czymś trochę więcej. / nieogarniamciebejbe
|
Dodaj komentarz
