Gdzieś hen daleko, Stoi stara jabłoń, Zapomniana przez wszystkich, Wyśpiewująca wspomnienia z przed laty, Jak to pod nią przesiadywali kochankowie, Jak to on witał ją czule, Przynosząc jej kwiaty, A gdzieś między gałęziami, Słychać ballady, I zagubione słowa, Miłość… Kocham… Szczęście… Dziś pozostała pustka, I tęsknota, I drobina nadziei, Że powrócą… przysiądą… pokochają… Lecz to tylko złuda, Bo ona już zawsze pozostanie sama, Już taki scenariusz napisał jej los, A jednak wśród tłumu, Znajdzie się ktoś kto ja kocha, Kto ją rozumie, Kto przy niej będzie, I kto już zawsze pozostanie…

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!