Nienawidzę siebie za te wyobrażenia o własnym szczęściu. Okazuje się, że rzeczywiście mnie się po prostu nie może udać. Nie pojmuję, czemu do innych ludzi ta miłość po prostu przychodzi i jest zwyczajnie fajnie. A ja, choćbym stawała na głowie, i tak nie dostanę tego, co chcę. Słuchajcie, jeśli kiedykolwiek będę pieprzyła o uwielbianiu kogoś, o kompletnym zauroczeniu, albo - o zgrozo - o miłości, to skopcie mi tyłek. Żadnych więcej miłości. Pora w końcu to zrozumieć. Popłakałabym sobie, ale przecież duże dziewczyny nie płaczą.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!