|
cz2. Błagał ją, aby nie zapomniała o nim i jak bardzo ją kocha. Obiecała, że nie zapomni i będzie czekać. Pojechał. Codziennie dzwonił i pisał. po 1,5 miesiąca coraz rzadziej aż przestał. Cisza. Ona przestała jeść i normalnie funkcjonować. Żadnej wiadomości przez 2 tygodnie. W końcu napisał SMS: "Wróciłem. O 14 w parku. Proszę, przyjdź." Była tak cholernie szczęśliwa. Ubrała najpiękniejszą sukienkę. Gdy przyszła on już czekał. Podbiegła, chciała go pocałować, lecz nie pozwolił jej na to. Usiedli. Zapytała wtedy, dlaczego nie dawał przez 2 tygodnie znaku życia. Odpowiedział jej tak: "Wybacz. Nie mogłem. Poznałem tam inną. Na początku widywaliśmy się sporadycznie, lecz z czasem zbliżyliśmy się do siebie. Nie planowałem tego. To się po prostu stało. Zakochałem się, Bardzo Cię za to przepraszam, ale kocham ją i wiem, że ona mnie też. Czeka tam na mnie. Jutro wracam. To ona jest moim przeznaczeniem. Widocznie tak musiało być.
|
Dodaj komentarz
