wbijając paznokcie w swoje ciało, próbowała powstrzymać łzy, które nasilały jej się z każdą sekundą. nie wiedziała już sama co ma robić dalej, jaki krok pomoże jej przetrwać, łudziła się, że kolejnego ranka, będzie mniej czuć, mniej żałować, mniej tęsknić, mniej.. myśleć.. co i tak u niej nie było nigdy codziennością.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!