|
Chciałabym żebyś Go straciła. Tak na moment. Na chwilę, na dzień, na tydzień. Na tak długo, aż w końcu dotrze do Ciebie, jak to jest być po tej drugiej stronie - jako ofiara. Kiedy ból jest tak przeszywający, że nie sposób go opisać. W pokoju panuje tylko zapach tytoniu. Rzeczy z półek, szafek lądują na podłodze, a Ty siedzisz w samym środku tego syfu obejmując się za kolana i głośno płacząc. Powiedz jakie to uczucie wiedzieć, że nie ma się nic? Jak to jest, że nawet alkohol nie pomaga? A środki przeciwbólowe nie ukajają wcale bólu? Opowiedz o tym, jak nie ma się nawet ochoty otworzyć okna, by wpadło trochę świeżego powietrza, nie mówiąc już o wyjściu na dwór. O dniach spędzonych w łóżku z przekrwionymi oczami. O tym jak telefon, ani drgnie, potwierdzając fakt, że każdy ma Cię głęboko. Spróbuj opisać jak Twoje ciało słabło, gdy znów dotarło do Ciebie, że straciłaś najważniejszą osobę w swoim życiu. Chciałabym, abyś na własnej skórze doświadczyła przez jakie piekło musiałam przejść.
|
Dodaj komentarz
