|
,,Kocham to jest takie dziwne słowo". Używamy go przecież na codzień, prawda? Można powiedzieć kocham lody, kocham swojego chomika, kocham słońce, kocham matematyke (dobra, to może rzadziej). ,,Kochamy" tak wiele rzeczy. Powinnyśmy być z tym słowem oswojeni jak z żadnym innym, powinno nam przechodzić przez gardło lżej niż śmiech, lżej niż płacz, lżej niż ziewanie. Powinno być czymś naturalnym. A więc dlaczego, gdy już mamy powiedzieć to prawdziwe - kocham, to na której czekaliśmy całe życie, staje się ono tak trudne? Dlaczego to jest jakże naturalne dla nas słowo potrafi uczynić nas najszczęśliwszymi na świecie lub unieszczęśliwić na bardzo długo? To przecież tylko głupie sześć liter...
|
Dodaj komentarz
